Codepoëzie

Het begon met het lezen van De literaire kant van computercode. Dat maakte me onmiddellijk nieuwsgierig naar hoe zo'n gedicht zou klinken en hoe het eruit zou zien. Het onvolprezen Google vond al snel een video voor me van het gedicht Say 23 waarover op de site van Schrijven Online werd gesproken.

Even later, via wikipedia, kom ik op de site van Stanford University, niet alleen de tekst van Say 23 tegen, maar ook van de andere finalisten. Daarvan spreekt All.go.rhytm van Paul Hertz mij het meest aan:

All.go.rhythm   Paul Hertz

include everything.*;
void wonder(Universe u) {
  while (ever || never) {
    for (Poem i in u.now()) {
      Word dust = u.speak(i);
      for (Moment mote in dust) {
        wonder(new Universe(mote));
      }
    }
  }
}

En uiteindelijk beland ik via, via op www.sourcecodepoetry.com en daar zie o.a. de volgende bewering...

Ik vind het zo leuk dat ik mijn boeken langsga op zoek naar mijn oude trouwe Ebbinkhuijsen. Een gedicht geschreven in Cobol '74, dat moet bijna hetzelfde zijn als een niet-codegedicht geschreven in middeleeuws Nederlands!

IF MOD-G-JAHR NOT NUMERIC MOVE ZERO TO MOD-G-JAHR

Dit is toch fantastisch!!? Maar helaas. Ik heb na de verbouwing van de bovenverdieping besloten om de doos met oude automatiseringsboeken niet weer naar boven te slepen. In plaats daarvan heb ik ze aangeboden bij de kringloopwinkel, waar ze tot mijn verbazing welkom waren. Ik kan dus niet meer spieken in Ebbinkhuijsens Cobolboek, en kom daarom niet verder dan ....

IDENTIFICATION DIVISION.
       PROGRAM-ID. EBBINKHUIJSEN.
       PROCEDURE DIVISION.
           DISPLAY 'OUD EN DAAROM WEGGEBRACHT'.
           DISPLAY 'SPIJT '.
           DISPLAY 'WIE HAD DAT OOIT GEDACHT!?'.
           STOP RUN.