zondag 8 februari 2015

De vijfde aanwijzing van John Darnielle

De vijfde aanwijzingDe vijfde aanwijzing by John Darnielle
My rating: 4 of 5 stars

In old movies people scream
Choking on their fists when they see shadows like these 
But no one screams cuz it's just me 
Locked up in myself 
Never gonna get free

Bovenstaande is een aanhaling uit een nummer van The Mountain Goats getiteld In Memory Of Satan, dat de sfeer van De vijfde aanwijzing perfect weergeeft. Maar niet alleen de sfeer, ook de wijze van vertellen vertoont overeenkomsten: kaal, zonder fratsen, zeer precies.


De overeenkomsten zijn niet toevallig, want The Mountain Goats is een band bestaande uit drie muzikanten geformeerd rond singer-songwrtier John Darnielle, die jarenlang het enige 'band'lid was. Darnielle schrijft, zingt en speelt al sinds 1994. Die jarenlange ervaring zorgt ervoor dat zijn debuutroman nergens op een debuutroman lijkt: hij heeft een stem, hij weet hoe hij moet vertellen en weet wat hij wil vertellen.

De vijfde aanwijzing is het verhaal van Sean, waarvan al snel duidelijk wordt dat hij over een enorme fantasie beschikt. Nadat bijvoorbeeld de vijver in de achtertuin van zijn grootouders is gedempt, regeert de kleine Sean als Conan met "harde en dodelijke hand over een rokend, verwoest koninkrijk. Het was duister en bloedig. Niemand vond het leven er prettig, zelfs de koning niet. Er was ook een soundtrack bij. Allemaal geschreeuw." Maar er is iets gebeurd met Sean. En door Sean. Hij heeft zichzelf zwaar verminkt zonder uit te kunnen leggen waarom. Niet aan zijn ouders, niet aan de weinige vrienden die hij had en zelfs niet aan het kleine jongetje in het park dat hem vraagt "Wat heb jij met je gezicht gedaan?".

Sean is op dat moment al een tijd uit het ziekenhuis, is zelfstandig en verdient wat geld door onbekenden via de post te laten deelnemen aan zijn in het ziekenhuis verzonnen roleplayinggame (RPG) Trace Italian. Het spel behelst een speurtocht naar de enige veilige plek, een sterrenburcht, op verafgelegen planeet vol gevaren. Helaas beseffen niet alle spelers dat Trace Italian alleen in de verbeelding bestaat en kost dat één van het leven, terwijl de ander in levensgevaar verkeert.

In steeds kleiner wordende cirkels van flash backs laat Darnielle Sean vertellen over zijn eenzame jeugd en tienerjaren propvol fantasy-, sciencefictionfiguren en obscure bandjes. De kleinste, binnenste cirkel is de inktzwarte pit, dat ene ogenblik dat zoveel gevolgen heeft gehad en waarin er zoveel te kiezen was. Darnielle bouwt de spanning daarnaartoe schitterend langzaam en vooral verstikkend op in een duister, menselijk verhaal zonder ontsnappingsmogelijkheden.

Gerecenseerd voor Dizzie.nl

View all my reviews

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.